De Boyfriend Theorie

Na nog wat extra chilling, rondfietsen, door hangmatten vallen en zei ik al chillen? op Don Khon werd het tijd om weer verder te gaan naar het volgende avontuur.

Hieperdepiep op naar Siem Reap!

Het was even stressen bij de busorganisatie. Controlfreak dat ik ben had ik het er even moeilijk mee om mn paspoort aan een of andere kerel op een brommert te geven die wel even vooruit zou rijden naar de grens met Cambodja om de visa te gaan regelen... goed.... let it go.... innnnn.....en uitttttt...... Eigenlijk was het allemaal best wel hilarisch. Eenmaal bij de grens moet iedereen de bus uit. Vervolgens loop je 200 meter verder de grens over waar nog even met een soort teaser je temperatuur wordt gemeten (check, gezond!) en de bus weer in. Ondertussen het paspoortje weer in de klauwtjes gedrukt dus alles was weer peis en vree.

Toen we aankwamen op het busstation in Siem Reap werden we besprongen door allemaal tuktukchauffeurs. Nou ok, vooruit dan maar, breng ons maar naar die geweeeeldige deal.... fijne schone kamer met ven en zwembad voor 10 dollar pn. Hm eigenlijk best prima  1-0 voor de Cambodjaanse tuktukkers.

De eerste dag vol goede moed op stap naar het Nationale Museum zodat we ons een beetje konden educaten over de cultuur, religie en de Ankor tempels. Nu weten we eindelijk wie er aan de slang trekken en wie de oceaan in melk wilde veranderen. (hier win ik nog eens een weekend miljonairs mee)

Goed voorbereid konden we dus met onze fietsjes naar Ankor Wat. Een soort enorm tempelpark. Meteen maar een 3 dagen ticket gehaald want in 1 dag zijn we zeker nog niet uitgekeken! (katjing 40 dollar) De tempels waren schitterend! Maar helaas was het een beetje een soort Disneyland aan toeristen en toeristenuitmelkers en kinderen die zooi verkopen en van die vreselijke vrouwtjes die als je gewoon rustig voorbij fietst en geniet van het moois schreeuwen en naar je toe rennen en aan je trekken: MEEEEEEEEM WANTSOMETHINGTODRINKMEEEEEEEEM!?  WANTSOMETHIIIIIIIIIIING?! BUYSOMETHINGYEEEES?!!!! Ik werd hier lichtelijk panisch van omdat je echt je kont niet kan keren zonder te vallen over dit soort doordestrotdouwerijen. Gelukkig was de laatste tempel die we bekeken Ta Prohm (die uit Tombraider) echt extreem mooi. Deze tempel had gelukkig zijn magie nog een beetje behouden.  Tempels...check......vernietig het 3 dagen kaartje....check!!!! Klaar! Savond echt ontzettend leuk uit eten geweest met een stel fransen. Ze hebben hier een soort eigen versie van gourmetten. Op tafel komt een korf met kooltjes waar een soort grote wok met in het midden een bolling op wordt gezet. Deze wok wordt gevuld met bouillon zodat alleen de bolling niet onder water staat. Dan haal je allemaal schaaltjes met tofu, vlees, groente, noodles en nog meer lekkere dingetjes. Die bak je dan op die bolling en het vocht dat er uit loopt maakt een lekker soepje in de wok. Geniaal! En heul erg lekker. Geweldige avond gehad en lekker vroeg het bedje in.

Tot zo ver de leuke vakantie van Lee en Rins...

Toen begon de hel!

We werden allebei wakker met een extreme hoofdpijn. En dan niet gewoon een beetje vervelend en zo maar echt helemaal knock out! Met koorts. En Lee kotste om de 10 minuten. We waren allebei niet in staat te bewegen of te eten of te praten. Ik heb me echt nog nooit zo slecht gevoeld! Dat duurde een dag en een nacht en een dag..... en toen had rins er genoeg van. Hup midden in de nacht op het fietsje ergens een thermometer scoren. Mijn koorts had ik redelijk weg gekoeld in het zwembad maar Lee lag nog steeds langzaam te sterven met koorts. Actie! De tuktuk in en even de dokter laten kijken.  Acute Tonsillitis. Dus dat. Tasje met pilletjes mee naar huis en weer lekker het bedje in. Ons verblijf in Siem Reap werd  nog even verlengt. 

Toen we weer redelijk op onze beentjes konden staan hebben we een bus geregeld naar Phnom Penh. Wat een feest. Note to myself; volgende keer de kotszakjes checken op waterdichtheid. Zelfs die ranzige Aziaten kunnen niet genieten van kotsplakkaatjes.

In Phnom Penh konden we wat meer te weten komen over de Khmer Rouge. Belachelijk dat ik daar op school nooit iets over heb geleerd. Eerst namen we een kijkje in het Tuol Sleng Genocide Museum.  Een oude school die in beslag werd genomen een de martelplek werd van de Khmer Rouge. Het slaat je dan wel even in je gezicht. Nog geen 35 jaar geleden. 3 van de 8 miljoen Cambodjanen vermoord omdat ze niet pasten in het plan van Pol Pot. Als je slim was, een andere taal sprak, of alleen al een bril had was dat genoeg reden om jou en je gezin te wissen. Bizar!!

De volgende dag naar de Killing Fields geweest en de audiotour gedaan. Ontzettend indrukwekkend. En ik vind het erg dat ik hier niks van wist. Dit soort culturele dingen maken de reis echt zo veel interessanter.

Om alles even rustig te kunnen laten zakken zijn we avonds gaan chillen in een minibioscoopje. 2 leuke films gekeken. En gelukkig geen nachtmerries overgehouden aan deze dag.

Na al deze inlandse actie, vieze hitte en cultureel zware kost zijn we zooooo toe aan even lekker zwemmen in de zee. En dat kan prima bij Sihanoukville! Na weer een fijne busrit waar ik deze keer wel net mn eten binnen kon houden,  pakten we de door de strot gedouwde tuktuk en zijn naar het “rustige” gedeelte van het strand gereden en zitten nu in een heerlijk hostel. 10 meter van het strand en in een gezellig rieten hutje op palen. Kleine poesjes, lekkere ginger koekies en ik heb zelfs een ukulele gevonden! Heaven!  Ok ik moet niet overdrijven. De verkoopsters op het strand mag ik niet zo! (om de minuut een nieuwe dame aaiend en met een vieze blik op mijn benen) You got boyfriend? No? You know why?! You let me do hair on your leg and than you will find boyfriend yes? NEE ik wil geen draadjes epilatie of massaaaaaaasge of pedicure of armband of fruit of omslagdoekie of whateverrrrrrr!!!! Aaaaaargh! (en even voor de duidelijkheid.... mijn benen zijn keurig....)