De Zuid Amerika Fobie

Als je zo’n grote reis aan het plannen bent zijn er altijd een paar dingetjes waar je een beetje tegen op ziet. Nee dat zeg ik niet goed. Die zo spannend zijn dat ze tegen het enge aanzitten. Zoals: snachts reizen, je paspoort afgeven aan een vreemde kerel die “je visa gaat regelen” op een schakelbrommert rijden door een basic Aziatische straat (aka complete chaos) klinkt een beetje mietig maar ik vond dat dus al best wel spannend. Maar op nr 1 van de lijst waar ik me zenuwachtig om kan maken stond toch wel Zuid Amerika. Toen ik de reis plande nog niet. De foto’s zijn prachtig. Deze nervositeit is er in geslopen door de gesprekjes die we hebben gehad met reizigers die er al waren geweest. Wat ik over ZA hadden geleerd so far kon ik in een paar punten samenvatten.

- Ga na zonsondergang alleen het hotel uit als het echt nodig is.

- Als je naar buiten gaat neem dan altijd een taxi

- Houd de route van de taxichauffeur in de gaten (in geval van kidnapping)

- Neem geen foto’s op straat. Ze rukken de camera uit je handen en rennen hard weg.

- Bel niet op straat, draag geen juwelen.  

- Maak geen oogcontact

- Je wordt er van de trap geduwd en dan jatten ze je spullen

- Gebruik alleen de grote hoofdstraten

- Tas op de buik en laat hem nooit los

De eerste dag liepen wij dus krampachtig zonder camera, geld en tas als schichtige hertjes over straat in Santiago, Chili. Dit duurde om precies te zijn een klein uurtje. Toen kwamen we er achter dat er hier geen ongure types op elke straathoek staan, je wordt niet constant met babbeltrucs afgeleid zodat ze je kunnen bestelen en avonds is het hier gewoon gezellig op straat.

Wat een onzin.

Santiago is een erg mooie stad. Beetje Italiaans of Frans. Eindelijk weer een beetje oude(re) cultuur dan in Nieuw Zeeland. Toch grappig dat je dat gaat missen. Wel jammer dat je na 2 dagen alles wel zo’n beetje hebt gezien en als je dan een week gepland hebt je je toch een beetje gaat “vervelen”. Op zich geen probleem want we hadden een jetlag waar we even overheen moesten groeien. Ik was even vergeten hoe gaar je daar van kan zijn! En dan die maagactiviteit die niet op tijd functioneert. Alle vakantiekilootjes ben ik ondertussen weer kwijt. Scheelt weer bootcampen als ik straks weer thuis ben.   

Gelukkig hadden we energie genoeg voor een uitstapje naar Valparaiso. Een week hiervoor was er een enorme brand in deze stad dus ik was even bang dat we er niet heen konden. Het meisje van de balie van het hostel keek me aan alsof ik een achterlijke toerist was (was ik blijkbaar ook) want de brand was aan de rand van de stad en de stad is zo enorm groot en eigenlijk alleen het oude centrum interessant dat ze me niet meteen snapte toen ik vroeg of we er wel heen konden. We wilden eigenlijk een leuke tour doen met gids maar daar moesten we 2 uur op wachten en tijd is geld en de gids is ook geld en ijs kost ook geld dus dan koop ik liever extra bolletjes. Dus zelf op pad door de kleine straatjes langs de gekleurde huisjes. De hele buurt is volgekalkt met graffiti. En dan niet van die lelijke maar echte kunstwerkjes die de buurt ongelooflijk interessant maken. Dit was even leuk kennismaken met de Zuid Amerikaanse cultuur zoals ik het verwachtte. (op de positieve manier)

Na dit weekje Chili pakten we het vliegtuig vaan Buenos Aires. Nou hier zal het wel los gaan van ellende. Deze stad staat in de top zoveel van gevaarlijkste steden ter wereld. Dus weer even het eerste uurtje de kat uit de boom gekeken en daarna gewoon met gezond verstand overal geweest waar en wanneer we wilden. En alleen taxis genomen omdat het soms toch wel ver lopen was. Ok ok, een wijkje durfden we alleen te doen met de guided fietstour. De oude (voetbal)wijk Boca is erg mooi maar daar zou ik toch niet echt alleen willen lopen. Fietsen door BA was trouwens echt heel leuk. Is toch mijn favo manier om snel zo veel mogelijk moois te zien van een stad.

Omdat we in BA 2 weken Spaans zouden gaan leren was het natuurlijk noodzaak dat wij onszelf in en topconditie bevonden en dat gaat wat makkelijker als je je eigen loft hebt met elke dag verse handdoekjes en het beste, grootste bed tot nu toe.  De eerste week hadden we privé-les omdat ze hier vinden dat je 1 mei, dag van de arbeid, moet vieren met 4 dagen vakantie. Daarom maar even in de 5e versnelling 1 week les er doorheen pompen in 4 uur. De tweede week konden we aansluiten in een klasje en elke dag 4 uur aan de studie. De hersentjes waren aardig eager maar aan het eind van deze tweede week voelde mijn brein als pudding en waren we allebei kapot! We worden oud, zijn we niet meer gewend zo hard studeren. Gelukkig hebben we genoeg kennis kunnen opslaan om gezellig te klessebessen met de taxichauffeurs, suikerpindasenors en kassadames. Toch wel handig in een continent waar bijna niemand Engels spreekt. (of zouden ze gewoon net als de Fransen zijn en het wel kunnen maar niet willen)

Buenos Aires en onze kennisverrijking moest natuurlijk afgesloten worden met een leuk feestje. Tijdens de les werd ons door verschillende mensen Fuerza Bruta aangeraden. Alleen niemand wilde vertellen wat het was. Dan heb je aan mij dus een verkeerde want ik kan niet tegen verrassingen, dan word ik gek van nieuwsgierigheid. Dus wij erheen. En het was awesommmmmme! Ik mag natuurlijk niet te veel verklappen voor de mensen die ooit nog een willen gaan want het is inderdaad echt leuker als je niet weet wat er komt. Maar het komt neer op een hele creabea arty farty performance met lekkere muziek en  veel dansen (bailar bailar!)  Mooie afsluiter.

Na al deze breinactiviteit was het weer eens tijd voor een natuurlijk hoogstandje. We gingen voor de busreis van 21 uur naar Iguazu waar de grootste watervallen ter wereld zijn. Dag 1 gingen we naar een vogelpark en de Braziliaanse kant van de watervallen..... Ik zoek nu even naar de woorden om deze plek op aarde te beschrijven

.....

....

Goed bekijk de foto’s maar even dan heb je ongeveer voor 5% door hoe extreeeeeeem mooi dit is! In een soort extase loop je van mooiheid naar mooierheid hier en daar nog extra opgeleukt door een inheems diertje. Dat het helemaal geen mooi weer was viel niet eens meer op. Ik ben denk ik nog nooit op zon mooie plek geweest. Dat we eerst naar de Braziliaanse kant zijn gegaan was maar goed ook want de volgende dag gingen we naar de Argentijnse kant die nog mooier is en dat had ik niet in 1x aan gekund! Tot nu toe op nr 1 van de reis!

Oh ik dwaal met mn hoofd weer af naar mn nieuwe happyplace... Eeeeh oh ja na Iguazu de weer lekker lange (26 uur) busreis gepakt naar Salta. Ik dacht dat na het personal space accident in de slaapbus in Azie wel even klaar zou zijn met deze manier van reizen. Maar de luxe bioscoopstoelen (extra breed) filmpjes en maaltijden in de bus is het toch wel prima uit te houden. Salta is een erg mooie stad met weer veel oude gebouwen en geinige felgekleurde kerken in rose en rood. Ook hebben we de gezelligste avond uit eten gehad sinds hmmm lang. We begonnen als enige twee hongerige Hollanders om 19 h in een klein restaurantje met een meneer die gitaar speelde. He gezellig. Enorm lekkere wijn en belabberd locaal vega gerecht. Al snel liep de toko vol en kwam er een nieuwe band. En toen begon de siesta. Waar iedereen dan wel niet vandaan kwam en klappen voor Holland en zingen en een dansshow. De mensen zijn hier niet zo van het doe maar normaal das al gek genoeg. De nieuwe mensen die binnen kwamen werd de jas uitgerukt en snel Bailar Bailar met de ober voordat je je eten kan bestellen! Geweldig!

(Had ik al gezegd dat ik van de Zuid Amerikaanse mensen houuuuuuuuu!!! Ze zijn zo lekker rustig en kalm en ze schreeuwen niet en ze zijn behulpzaam en ze vallen je niet lastig en staren je niet aan en lachen je niet uit omdat je lang bent en ze zijn zo aaaaardig! Voel me heel erg op mn gemak!)     

Maar toch is deze stad iets minder boeiend dan we dachten. Misschien komt dat ook dat we hier maar een weekendje zitten en op zondag echt alles dicht is. Ze zijn nogal katholiek hier. We wilden een kappertje pakken want we lopen er bij als een stel wilden maar dat zat er dus niet in. Zondagavond konden we wel fijn naar de bios. Dat dan weer wel. Godzilla it was! Toen we in de zaal zaten waren we even in een totale staat van verwarring. Zaten we hier wel goed? Een stuk of 10 kinderen van onder de 4 en ook een oude oma zaten in de zaal. Zaten we niet bij Rio 2? Lee is nog gaan checken of dit wel echt zaal 5 was. Ja dus. Hier doen ze niet aan kijkwijzer. En ook niet aan babysitters.

Morgen gaan we met de bus richting Cafayate. Een mooi gebied in de rode bergen waar we fijn kunnen hiken.

Jeeeeuj! Heul erg veel zin in!